Mięta pieprzowa (Menthapiperita)
- Charakterystyka
Roślina ta była znana ze swych właściwości już w starożytności. W Europie natomiast uprawiana jest od ponad 300 lat. W Polsce występuje kilka dziko rosnących gatunków mięty, jednak w celach zdrowotnych używa się właśnie mięty pieprzowej. Liście i łodygi mięty pieprzowej są ciemnozielone, na dolnej stronie czerwonawo-fioletowe. Kwiaty drobne, także fioletowe. Mięta używana jest także w przemyśle spożywczym do wyrobów cukierniczych oraz w chemicznym ? jako aromat. - Dobroczynne właściwości
Napary z mięty polecane są do stosowania wewnętrznego przy zaburzeniach trawienia, braku apetytu, skurczach żołądka, kolce jelitowej. Stymuluje pracę wątroby. Potwierdzono także, że olejek z mięty działa przeciwbólowo na jelita, dlatego polecany jest przy stanach zapalnych towarzyszących np. zespole jelita drażliwego. Jednocześnie olejek ten posiada właściwości antybakteryjne, dzięki czemu może być z powodzeniem stosowany przy chorobach skórnych takich jak trądzik. - Działanie
Do celów leczniczych wykorzystuje się liście i łodygi w formie nieprzetworzonej, lub naparu, wyciągu, olejku. Głównym składnikiem czynnym mięty jest olejek lotny, z którego można otrzymać mentol działający rozluźniająco. Poza tym roślina ta zawiera duże ilości bakterio- i grzybobójczych garbników oraz kwasy organiczne. - Forma podania/zastosowanie
Napar z mięty pieprzowej. Łyżkę stołową liści zalać szklanką wrzątku, trzymać pod przykryciem 10 minut. Odcedzić. Pić maksymalnie 3 razy dziennie po szklance płynu. Można także spożyć przed snem w celach uspokajających i dla poprawy jakości odpoczynku.