Powoli przekwita już podbiał i wszędzie pojawiają się kolejne wiosenne żółte kwiaty (a tak naprawdę kwiatostany). To mniszek lekarski (zwany tez pospolitym) – Taraxacum officinalis. To bylina z długim korzeniem palowym, z białym sokiem mlecznym o bezlistnej (w przeciwieństwie do podbiału) łodydze kwiatowej.

Mniszek jest spotykamy powszechnie na trawnikach miejskich, łąkach, w uprawach i widnych lasach. Jest wykorzystywany jako roślina jadalna, pastewna, miododajna i lecznicza. W uprawach uznawany jest jednak za chwast.
Zastosowanie mniszka?Jest to cenna roślina miododajna, ponieważ rozkwita jako jedna z pierwszych jest często odwiedzana przez pszczoły. Podbierany wczesnym latem miód ma zazwyczaj duży dodatek nektaru z mniszka. Ponadto gospodynie domowe z jego kwiatów oraz cukru przygotowują znakomity, aromatyczny nektar a gospodarze wino. Niektórzy, z liści i korzeni mniszka przygotowują sałatki.

Chemizm
Surowcem leczniczym jest korzeń mniszka ? Radix Taraxaci.
Zawiera on związki trójterpenowe, małe ilości garbników, kwasy organiczne, związki cukrowe, inozyt, fitosterole oraz podobne do kauczuku związki żywicowe.

Działanie
Korzeń mniszka pobudza wytwarzanie żółci oraz ułatwia jej przepływ do pęcherzyka żółciowego oraz dwunastnicy, przy czym efekt ten jest najsilniejszy w przypadku niewydolności wątroby. Działa też rozkurczająco na mięśnie gładkie. Korzeń mniszka ma też działanie moczopędne. Stąd jego nazwa francuska to pissenlit. Jeśli ktoś jest ciekawy co to dokładnie znaczy, niech wstawi do francusko-polskiego tłumacza Google wyrażenie ?piss en lit?.

Zastosowanie w lecznictwie
Odwar z korzeni mniszka stosuje się w przypadkach niewydolności wątroby ze zmniejszonym wydzielaniem żółci, w marskości i uszkodzeniach wątroby, w chorobach dróg żółciowych. Ponadto stosowny jest w przypadkach obrzęków i niewydolności nerek a także stanach skurczowych mięśni gładkich.
Jak więc widać, mniszek lekarski to nie tylko piękne, żółte kwiaty zdobiące wiosna nasze trawniki ale także cenna roślina użytkowa i lecznicza.

AUTOR: Dr n. farm. Andrzej Tarasiuk